مطیع

گاهی نیاز است انسان در این دنیا برای خود تلقین بخواند. تلقین بخواند تا یادش نرود. از اسمش که پیداست "انسان"،یعنی فراموش کار ...

زمان زیادی از عاشورا نگذشته است، آن روزهایی که ورد زبانم این بود، کاش در کربلا کنارت بودم ، کاش...

گاهی فقط، کمی تأمل شاید مرا بخود آورد که همان بهتر که نبودم. وقتی در محضر امام هستی باید مطیع محض باشی. مطیع بدون چون و چرا و بهانه و ...

داستان امام صادق (ع ) و تنور را که به یاد می آورم می بینم من نیز مطیع نیستم. مطیع بودن یعنی همان دم با دلی قرص و محکم عمل کردن. اما من اینک در این زمان مطیع هستم؟ مطیع محض؟ یا از دین پیشی گرفته ام ؟ شاید هم از دین عقب مانده ام ...

رسول خدا (ص ) فرمودند:

زمانی بر مردم می آید که ماندن بر دین حق مانند نگه داشتن گلوله آتش در دست است.

دوست

مدت زمانی است که قید بسیاری از دوستانم را زده ام . دوستانی که زمانی برایم همه کس بودند اما اینک برایم هیچ کس هم نیستند. امروز با کسی صحبت میکردم کسی که همان هیچ کس های من نیستند اما زمانی دوستان مشترکمان بودند. دلش پر بود از بی معرفتی هایشان، غم را به وضوح میشد در چهره اش دید. کمی از همه جا سخن گفتیم در میان حرف هایم گفت چقدر دیدت به زندگی زیبا است، چقدر زیبا درس از زندگی گرفته ای، خوب توانستی خودت را جمع و جور کنی و ....

چیزی نتوانستم برایش بگویم فقط گفتم باور کن عنایت خداست ... بعد از صحبت هایمان که با خود فکر میکردم لبخندی بر لبم آمد و با خود مرور کردم عنایات خدا را ... به یاد آوردم زندگی برای دادن درس به من بهای سنگینی از من گرفت و کسی این بها را نمی داند و ان شالله نخواهد دانست...

پیامبر اکرم (ص): هر کس با دوستی خاندان پیامبر بمیرد شهید مرده است .

بحارالانوار جلد 27 صفحه 111

امام حسین (ع): به خدا سوگند بلا و تنگدستی و کشتار و شهادت به کسی که ما را دوست دارد، آنچنان با شتاب می رسد که از ضربه چارپای سرکش و از فرو افتادن سیل در دره ها، شتابنده تر است.