دیوار

سال ها پیش قسمتی از دیوار اتاقم را اختصاص دادم به عکس. عکس های خانوادگی ، تک نفره و ... . تصور میکنم جای مناسبی را انتخاب کرده ام. گاهی بعد از نماز که تکیه میدهم این دیوار را در مقابلم میبینم . از یاد خاطرات و پیر شدن و این ها که بگذریم ، این دیوار برایم درس عبرت است. درس عبرتی که دلیلش قابل بیان نیست. فقط هر بار مرا با خود به ناکجا آباد میبرد، که از کجا به کجا رسیده ایم . پست رفت و پیش رفت هایمان را در این دیوار میتوان مشاهده کرد. وقتی پست رفت ها را میبینم ، از خدا طلب عاقبت بخیری میکنم. زمانه ی عجیبی است . خدا به فریادمان برسد. 

اگر یک بار از دینت کوتاه آمدی ، بعد از مدتی به فنا میروی ...