۲۳
اسفند
وقتی زندگی شهدا را ببینی و بخوانی چیزی بینشان مشترک است
آنان غرق در نعمت و لذت بودند
بماند که لذت را چه میدانی
لذت داشتن همسر و فرزند
گاهی فرزندانی که شیرین زبانی اشان .... بگذریم ....
غرق محبت خانواده
غرق زیبایی
خلاصه کلام به همه پشت می کنند و چشم می بندند و میروند سوی خدا
اما ...
اما من دلبستگی ندارم
هر چه بیشتر فکر می کنم ندارم و نیست
نه محبت
نه آرامش
نه لذت
نه ....
شاید دلیل ماندنم همین باشد
من دلبستگی ندارم تا چشم ببندم و به سمت خدا روم
من از روی دلتنگی و غم دنیا
از روی بی کسی و تنهایی
از روی تلخی دنیا می خواهم سوی خدا روم
آرزوی شهادت در دل دارم
اما تصور می کنم ماندم دلیلش بر این باشد ...