تأملات یک انسان

غمم با تو نگویم با که گویم

نشان از تو نجویم از که جویم

نوشتم نامه ای از مویه هایم

اگر با تو نمویم با که مویم

زبس که نامه آلوده خوانده

به قلب نازنینش غم نشانده

بکن مستور یا رب عیب ما را

که نزدش آبرو دیگر نمانده

زبان حال من است. اما چه کنم با وجود بدی هایم باز هم پیشش میروم و از او طلب خودش را میکنم. بهترین خواسته ای که تا به حال خواسته ام همین است.